Tag: اسلایدر

وزیر ورزش و جوانان دستور تاسیس انجمن مستقل کشتی‌باچوخه کشور را صادر کرد.

قربانعلی قائمی چهره شناخته شده کشتی با چوخه؛ اقدام دکتر مسعود پزشکیان رئیس دولت چهاردهم را گامی برای توسعه این ورزش سنتی می‌داند.
وی که هشت سال ریاست انجمن کشتی با چوخه کشور را عهده‌دار بوده به خبرنگار ایرنا گفت:
ورزش‌های بومی محلی در سالیان گذشته کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند و در سایه ورزش‌های قهرمانی مانده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند.
اهدا بازوبند پهلوانی توسط مسعود پزشکیان رئیس جمهور محبوب و مردمی گام بزرگی در راستای توجه به این ورزش است.
وی ادامه داد: رئیس جمهور با اقدام ارزشمند خود گام نخست توجه به این ورزش را برداشت و اکنون وزارت ورزش و نهادهای مرتبط با این ورزش هستند که می‌توانند اقدامات لازم را برای توسعه کشتی با چوخه در ایران و جهان با تشکیل انجمن مستقل کشتی باچوخه در کشور بردارند.

کسانی که خواسته یا ناخواسته از ورزش «کشتی باچوخه»، ورزشی بدون ساختار تشکیلاتی، بدون دفتر، بدون بودجه و امکانات، بدون مقررات رسمی، بدون لباس استاندارد، بدون داور و مربیِ آموزش دیده و سیاست‌زده، نام می برند، فکر می‌کنند که با مظلوم‌نمایی بیشتر می‌توانند به این ورزش کمک کنند، در حالی که نمی‌دانند با ناتوان جلوه دادن کشتی باچوخه، مسئولین تصمیم‌گیر را دچار سردرگمی کرده و بیشترین ضربه را به این ورزش می‌زنند.
بدیهی است؛ ادامه راه تشکیلاتی انجمن، می‌تواند به‌زودی تشکیل «فدراسیون ملی چوخه» یا حداقل «انجمن ورزشی» را با اساسنامه و بودجه مصوب، نوید دهد.

پرسش ما از مدیر کل ورزش، وزیر ورزش، نمایندگان مجلس و حتی مقام‌های قضایی این است که چطور ممکن است فردی با کمترین سابقه فعالیت در کشتی باچوخه ادعا می‌کند و خیلی راحت سند شش‌دانگ برای مالکیت این رشته به نام خودش و پسرش می‌گیرد.(پنج‌دانگ به نام خودش و یک دانگ به نام پسرش) آن هم درست زمانی که چند قاضی و مسئول از دادگستری امور مربوط به کشتی چوخه را برعهده داشتند!
هر فرد ناآگاهی هم می‌داند این کار از ریشه اشکال دارد. اگر این‌گونه است، هر کسی می‌تواند به دنبال سند زدن رشته‌های ورزشی دیگر به نام خودش باشد. این کار را با کدام دلیل و استدلال انجام دادند؟ 
اگر قصد و هدف از سند زدن کشتی باچوخه این است که چوخه را ریشه‌کن کنند، باید بگویم اگرچه این رشته مورد بی‌مهری مسئولان قرار گرفته؛ اما چون چوخه ماهیتش مردمی بودنش است، هیچ وقت از بین نخواهد رفت.

آقای احمد شکفته خطاب به آقای قربانعلی قائمی؛ منِ آزادکار از خانواده چوخه ام و اکنون این افتخار را دارم که در خدمت جامعه کشتی باچوخه هستم و تا وقتی که هستم حتما با قدرت پای این کار می‌ایستم و اگر هم نتوانستم می‌روم و از کسی التماس نمی‌کنم چون این جامعه کشتی خراسان، جامعه‌ی بزرگی است و عاشق این ورزش هستند.کلی عرض کنم که چوخه در استان خراسان رضوی و استان خراسان شمالی “چوخه” است، در ۲۹ استان دیگر “جوخه با یک نقطه” است. کار زیادی هست تا بزرگ شویم و به سایر استان ها انتقال پیدا کند.در این صد ساله اخیر هیچ اتفاق مثبتی در وزارت ورزش، برای این ورزش اتفاق نیفتاده است، شما از منی که یکسال است آمده‌ام می‌خواهید شق القمر کنم.

دست‌اندرکاران ورزش کشور بایستی نگاه ویژه‌ای به ورزش کشتی باچوخه داشته باشند تا این آئین سنتی که ظرفیت‌های فرهنگی و اجتماعی و ورزشی بسیار بالایی دارد به جایگاه واقعی و شایسته خود دست یابد. ورزش و آئینی که در صورت شناخت خوب آن می‌تواند؛ بسیاری از آسیب‌های اجتماعی به ویژه در میان جوانان را کاهش داده و به عنوان یک برنامه تفریحی و فرهنگی برای خانواده‌ها در نظر گرفته شود.

رقابت های نفس گیر چوخه کاران در گود کشتی باچوخه امام مرشد شهر تیتکانلو شهرستان فاروج با با اهدای جوایزی بالغ بر نیم میلیارد تومان به تعداد ۱۹ نفر از پهلوانانی که در رقابت‌های ۳۰۱ چوخه کار بر سکوهای قهرمانی ایستادند و هزینه‌ای نزدیک به یک میلیارد تومان در حضور معاون استاندار، فرماندار شهرستان فاروج و مدیر کل ورزش و جوانان استان خراسان شمالی و رئیس اداره ورزش و جوانان فاروج و پهلوانان و پیشکسوتان پر آوازه‌ی کشتی باچوخه و سایر مسئولان کشوری، انتظامی، استانی،  شهرستانی و شهر تیتکانلو و روستاهای منطقه و معتمدان و انبوهی از تماشاگران و هواداران علاقمند برگزار شد که بسیار جای تشکر و تقدیر از زحمات زایدالوصف آقای غلامحسین باذوق و همکاران و دست‌اندرکاران این مسابقات وجود دارد.

هدف از تکریم پیشکسوتان، توسعه اخلاق گرایی در ورزش است؛ امیدواریم کسانی با زحمات زایدالوصف برای برگزاری مسابقات کشتی باچوخه در گودهای خاکی و غیرخاکی و داخل سالنی، زحمت می‌کشند و تلاش می‌کنند با تهیه جوایز و تامین هزینه هاف مسابقات کشتی باچوخه را برنامه ریزی و اجرا کنند، انتظار می‌رود برای دیدار با پیشکسوتان کشتی باچوخه اعم از پهلوانان این رشته ورزشی و چوخه کاران قدیمی و مربیان و داوران و حتی خدمتگزاران کشتی باچوخه هم برنامه ریزی کنند و انشاءا.. در شصت روز پیش رو، شاهد اینگونه از بازدیدها و دیدارها و انعکاس آن در رسانه‌های کشور باشیم

وضعیت فعلی کشتی باچوخه تاسف‌بار استِ در حالی‌که فدراسیون ملی در کشور ندارد و از داشتن یک انجمن ورزشی با اساسنامه مصوب و بودجه مصوب محروم است اما از بابت فدراسیون جهانی غنی است! «فدراسیون جهانی اول» در سال ۱۳۹۰ در مشهد به صورت نیمه تمام تاسیس شد، «فدراسیون جهانی دوم» در فدراسیون جهانی ورزش‌های رزمی در کشور آرژانتین و این یکی هم در غالب یک موسسه غیرتجاری بنام «فدراسیون جهانی چوخه در ایران» ثبت شد که هر سه فدراسیون جهانی! داعیه دار جهانی کردن این ورزش سنتی و بومی خراسان در سطح جهان هستند! و به عبارتی آفتابه لگن هفت دستُ شام و ناهار هیچ!