گفته ها و ناگفته‌های رئیس انجمن کشتی باچوخه کشور در پاسخ به انتقادات اخیر

پس از انتشار مطلبی با عنوان:” بیش از یک سال و نیم گذشت” در گروه “حامیان کشتی باچوخه کشور” که مسئولیت آن بر عهده آقای قربانعلی قائمی قرار دارد، نظرات و توضیحات جناب آقای احمد شکفته دریافت شد که پس از پیاده‌سازی و تایید ایشان به شرح زیر منتشر می‌شود:
جناب آقای قائمی
باسلام؛ من مثل شما نمی‌توانم خوب بنویسم یعنی نوشتنم در فضای مجازی‌ خوب نیست و جواب شما را در فضای مجازی می‌دهم چون اعتقاد به این دارم که شما آدم فرهیخته‌ای هستید و کار ورزشی کشتی با چوخه را در مدت هشت سال انجام داده‌اید و در حد توان‌تان کار کردید ولی جواب آدم‌های کوچکی را که می‌خواهند با نام چوخه بزرگ شوند را نمی‌دهم.
جناب آقای قائمی:
اول فرموده بودید؛ از ۱۲ شهریور ماه سال ۱۴۰۱ مسئولیت کشتی با چوخه را بر عهده گرفته‌ام و در مورد انجمن مستقل چه اتفاقی افتاده است، واقعاً در مورد انجمن مستقل با این ایده آمدم که مستقل شویم و اساسنامه داشته باشیم و هنوز هم همین اعتقاد را دارم. اگر شما و یک عده‌ای از دوستانی که می‌خواهند، خودشان را با نام استقلال کشتی با چوخه و اساسنامه بزرگ کنند، می‌خواهید در مورد تشکیل انجمن مستقل با اساسنامه نظرسنجی کنید، اسم مرا به عنوان اولین نفر بنویسید، من بیشتر از آنها راغب به این کار هستم چون سودش بیشتر از دیگران برای من است، به قول خداداد عزیزی؛ اگر این اساسنامه و مستقل شدن (حالا در جایگاه فوتبالی گفته بود)، برای یک عده‌ای آب داشت برای ما چلوکباب داشت، البته اگر این اتفاق می‌افتاد.
دوم فرموده بودید از برج شش آمدم و مسئولیت انجمن کشتی با چوخه را بر عهده گرفتم، باید بگویم در شش ماهه اول سال ۱۴۰۱ که من در فدراسیون بومی محلی بودم، عملاً ما هیچ بودیم. چون در یک فدراسیونی بودیم که اعتقاد داشتم، نبایستی در آنجا باشیم، چون واقعاً به ما بی‌حرمتی می‌شد، می‌رفتیم ساعت‌ها پشت در اتاق رئیس می‌نشستیم و جوابی نمی‌گرفتیم. پس شش ماه بی‌فایده‌ای که در فدراسیون بومی و محلی بودیم، عملاً از اواخر اسفند ماه ۱۴۰۱ و فروردین ۱۴۰۲ بود که به فدراسیون کشتی آمدیم.
جناب آقای قائمی؛
ما با هدف تشکیل فدراسیون برای کشتی با چوخه آمدیم ولی از نظر قانونی ما شرایط مستقل شدن و اساسنامه را نداریم. اگر این اتفاق بیفتد، قطعاً برای من بهتره و عرض کردم من از نفرات اولی هستم که می‌خواهم این اتفاق بیفتد. ولی ما از نظر قانونی نتوانستیم این کار را انجام دهیم، حتی یکبار آقای علیرضا دبیر گفتند اقدام بشود ولی مسئولین حقوقی و انستیتو کشتی با دلیل و مدرک گفتند که ما در فدراسیون کشتی یک اساسنامه داریم و نمی‌توانیم انجمن هم داشته باشیم و این هم به خاطر دوستی آقای علیرضا دبیر رئیس فدراسیون کشتی با بنده بود که این اتفاق افتاد. چون در فدراسیون کشتی، کمیته کشتی‌های سنتی و ساحلی داریم و ما باید زیر مجموعه آقای علی بازیار مسئول محترم این کمیته می‌بودیم ولی این حقیر که نه، این بزرگی نام کشتی باچوخه بود که به صورت مستقل و مستقیم زیر نظر آقای علیرضا دبیر رئیس فدراسیون کشتی قرار گرفتیم.
جناب آقای قائمی؛
در مورد آزادکار هم فرمودید مگر کیومرث هاشمی کشتی‌گیر است که فدراسیون کشتی به این بزرگی زیر نظر او قرار دارد یا یک قُل دو قُل باز است که فدراسیون بومی و محلی زیر نظر اوست، اصل مهم، مدیریت است، مدیریت هم یک هنر است، هر کس هم بر اساس تفکرات خودش مدیریت می‌کند ولی باید در چهارچوب قانون و موضوعات این تیپی باشد. منِ آزادکار از خانواده چوخه ام و اکنون این افتخار را دارم که در خدمت جامعه کشتی باچوخه هستم و تا وقتی که هستم حتما با قدرت پای این کار می‌ایستم و اگر هم نتوانستم می‌روم و از کسی التماس نمی‌کنم چون این جامعه کشتی خراسان، جامعه‌ی بزرگی است و عاشق این ورزش هستند.کلی عرض کنم که چوخه در استان خراسان رضوی و استان خراسان شمالی “چوخه” است، در ۲۹ استان دیگر “جوخه با یک نقطه” است. کار زیادی هست تا بزرگ شویم و به سایر استان ها انتقال پیدا کند.در این صد ساله اخیر هیچ اتفاق مثبتی در وزارت ورزش، برای این ورزش اتفاق نیفتاده است، شما از منی که یکسال است آمده‌ام می‌خواهید شق القمر کنم.در این جامعه فرهنگی که متأسفانه کسانی ریشه در این ورزش دارند که ول کن قضیه هم نیستند، یک تعدادی از آنها هم در حالت نامتعادل جسمی و روحی هستند، تعدادی هم اینقدر عقده‌های بزرگی دارند که می‌خواهند بنام چوخه خودشان را به این ورزش تحمیل کنند ولی من به این آدم‌های کوچک عرض می‌کنم که این چوخه متعلق به بزرگان و پیشکسوتان است و قائم به ذات است و قائم به شما نیست که می‌خواهید از چوخه برای اسم درآوردن و به عنوان نردبان ترقی خودتان استفاده کنید.من در کشتی آزاد بودم ولی پدر مرحومم چندین و چند سال در چوخه بوده و من به این افتخار میکنم که ورزش و کشتی را از چوخه شروع کردم و امیدوارم خداوند کمک کند تا با کمک دوستان بزرگی که دلشان برای ورزش می‌سوزد، اتفاقی را رقم بزنیم. انشاءالله.
در مورد قوانین و مقررات گفتید؛
به ندرت در قوانین و مقررات پنجاه سال اخیر تغییری ایجاد شده است، من هم امیرکبیر نیستم که در یکسال این قوانین را تغییر بدهم از جمله کارت های داوری و مربی‌گری که از جانب شما داده شده در حال حاضر از نظر وزارت ورزش کاملاً غیرقانونی است شاید در زمان شما قانونی بوده است. الآن کارت‌های داوری و مربیگری که داده می‌شود، باید با کد شناسه وزارت ورزش و فدراسیون کشتی باشد.من همین‌جوری نمی‌توانم ششصد هفتصد کارت داوری و مربی‌گری را به مردم بدهم و بابت هر کارت دویست سیصد هزار تومان دریافت کنم و حداقل صدو و پنجاه شصت میلیون تومان پول به حسابمان بیاید، ما این‌کار را نکردیم تا کلاس‌های آموزش داوری و مربی‌گری توسط مدرسانی که در فدراسیون کشتی تایید می‌شوند، تشکیل شود و این کار آموزشی را در برنامه های آتی خودمان داریم که اتفاق بیفتد.
اما از آیین‌نامه و مقرراتی که شما فرمودید؛
آیین و مقررات در ده سال و پنجاه سال اخیر خیلی جزئی تغییر کرده است، من اتفاق بزرگی در این ورزش نمی‌بینم، اگر شما می‌بینید بفرمایید تا من هم بدانم و تحسین کنم. البته من به کار شما ایراد نمی‌گیرم شما در حد وسع خودتان کار کردید.در مورد آیین‌ و مقررات دوباره تاکید می‌کنم، باید آیین‌نامه و مقررات را پیشکسوتان بنویسند و من چندین بار از رؤسای کمیته‌ها خواستم که آنها آیین‌نامه ها را به روز کنند و به ما بدهند که متأسّفانه در این زمینه مقداری کم‌کاری شده است.بعضی از مسئولین کمیته‌ها هم حق هم دارند آنها باید در شرایطی که مسابقات با دلار ۲۰ تا ۲۵ هزار تومان برنامه ریزی می‌شد و جوایز نفرات اول یک میلیون و دو میلیون تومان بود و الآن جوایز به ۴۰ و ۵۰ میلیون رسیده است، فعالیت کنند و این اتفاقات باعث شده است که شرایط سخت اقتصادی مردم هم در همه رشته‌های ورزشی از جمله در کشتی باچوخه تاثیر داشته باشد.آیین و مقررات هم بایستی فقط توسط مدرسانی که کد شناسه ورزش داشته باشند، تدریس شود نه اینکه هر کسی بتواند مدرس باشد و بیاید داور و مربی کشتی باچوخه به جامعه تحویل دهد.
کشتی چوخه از بومی محلی لیز نخورد،
اتفاقاً به جایِ خودش و خانه‌ی خودش آمد، کشتی باچوخه است، باید به‌نظر من و از نگاه من بایستی در فدراسیون کشتی باشد، الآن فدراسیون کشتی، برترین فدراسیون کشور است ما حداقل هیچ کاری که نکرده باشیم به اهالی کشتی باچوخه جایگاه دادیم به عنوان نمونه‌ ببینید: پهلوان عبدالعلی قنبری یکی از بزرگان کشتی باچوخه  زیر نظر بومی و محلی یک شهرستان کوچکی مثل گلبهار بود، رئیس بومی محلی ایشان را با کمال بی‌احترامی و بی حرمتی برکنار کرد ولی الآن می‌بینید که رئیس انجمن کشتی باچوخه خراسان رضوی و شمالی دارند با قدرت کارشان را انجام می‌دهند بدون اینکه زیرمجموعه کسی باشند، بدون اینکه از کسی اجازه بگیرند و این یعنی اینکه در دو تا استان کاملاً مستقل شده است.
چشم‌انداز؛
من هم بعد از یک مدتی که به چوخه آمده‌ام مشخص است، بزرگ کردن کشتی باچوخه و بزرگ دیده شدن کشتی باچوخه در کشور که ما باید هر جوری شده توسط نماینده‌ها (خودم را در حد و اندازه‌ای نمی‌بینم که بتوانم سازمان کشتی باچوخه را ایجاد کنم شما هم در ده سال نتوانستید من هم در یک سال نتوانستم. یک جایی قلاب کشتی باچوخه را به وزارت ورزش وصل کنیم، قلابی گیر کند و اساسنامه‌ای برایش تعیین کنیم، ردیف بودجه‌ای بگیریم. انشاءالله هفته آینده از جنابعالی دعوت می‌کنم در یکی از روزهای دوشنبه یا سه شنبه هفته آینده نماینده‌ها را می‌کشم پیش فدراسیون، شما بیاید آنجا یک کاری بکنیم.ولی من باری به هر جهت نمی‌مانم. اگر نتوانم کاری کنم مطمئن باشید عبای پادشاهی را عملاً تقدیم می‌کنم به آنهایی که می‌خواهند توسط این کشتی به جایگاهی برسند می‌خواهند در کشتی خودشان را بزرگ ببینند.چون این کشتی خیلی بزرگه، مردمان و پبشکسوتان بزرگی هم دارد ولی متأسّفانه یک آدم‌های کوچکی می‌خواهند برای نردبان ترقی پا روی چوخه بگذارند و خودشان را در فضای مجازی نشان بدهند. بایستی در فضای مجازی مثل همین انتقاد و نقدی که شما کردید، راهکاری برایش تعیین شود، افراد بیایند راهکار بدهند و کمک کنند تا اتفاقات خوبی در این ورزش بیفتد ولی اگر آدم‌های کوچک به فضای مجازی بیایند و بخواهند در حد عقده هایشان، خودشان را بزرگ کنند، مطمئن باشند که ما با همین نفرات و همین جامعه پیشکسوتان، اتفاقات خوبی را در کشتی باچوخه رقم خواهیم زد.
پاسخ قانع کننده؛
من از نظر اداری نفر اول کشتی باچوخه کشور ولی کوچک همه مردم و پیشکسوتان هستم، جواب فدراسیون کشتی را از من بشنوید، این فدراسیون مدیریت واحد را خوب بلد است. من هم جواب خواهم داد به شرطی که آدم کوچکی نباشد و آدم کوچکی هم با من صحبت نکند.شما بزرگوار هستید و قابل احترام هستید، کسانی که در این ورزش زحمت کشیدند نه اینکه افرادی آمده‌اند سوار آسانسور بشوند تا یکدفعه از طبقه یکم به طبقه ششم بروند.بیایند روبرو بنشینند سوال کنند، جواب بشنوند، فضای مجازی مال آدم‌های کوچکی است که در جاهایی دیده نشده‌اند و می‌خواهند دیده شوند.
در خاتمه جنابعالی را قابل احترام می‌دانم این پاسخ‌ها را دادم و اگر خواستید چیزی از گفته‌های من منتشر شود، با تایید خودم منتشر شود، چون ممکن است کم و کسری در آن باشد یا احیاناً موضوعاتی سانسور شود.لطفاً کمک کنید تا این صحبت‌ها مکتوب شود چون این‌کار در حوصله‌ی شما و دوستانتان هست ولی در حوصله‌ی من نیست.
ممنون یا علیدر خدمتتون هستم اگر سوال دیگری هست.
لازم به توضیح است؛
متن فایل های صوتی آقای احمد شکفته رئیس انجمن کشتی باچوخه کشور پس از تایید ایشان منتشر شده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *