پهلوان مهرافروزیان؛ ورزش همراه با ارزش های اخلاقی، مانع از هر لغزشی است
پهلوان حسین مهرافروزیان از چوخه‌کاران و قهرمانان شناخته شده‌ی خراسان در اسفند ماه سال ۱۳۹۱ در گفت‌و‌گویی با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) شعبه خراسان رضوی در مورد ورزش سنتی کشتی‌باچوخه سخن گفته است که برای آگاهی ورزشکاران و چوخه‌کاران بازنشر می‌شود..
حسین مهرافروزیان متولد اول مهر ماه سال ۱۳۲۹ در روستای مایوان شهرستان قوچان درباره روی آوردنش به این ورزش گفت: پدرم علی اکبر مهرافروزیان از قهرمانان کشتی آزاد و چوخه استان بود و به خاطر علاقه بسیار و تشویق وی، به کشتی آزاد و چوخه روی آوردم و این ورزش را در جوانی زیر نظر مربی ام قربان محمد بهادری آغاز کردم.
این پیشکسوت کشتی باچوخه خراسان رضوی که دوران ابتدایی و دبیرستان خود را در قوچان گذرانده و بعدها به عنوان دبیر ورزش در این شهرستان مشغول به فعالیت شده است، افزود: کشتی آزاد را در باشگاه پهلوانی قوچان آغاز کردم و علاوه بر حضور در رقابت های کشتی آزاد استان در تمامی مسابقات کشتی باچوخه شهرستان نیز شرکت می کردم.
وی با بیان اینکه در آن زمان برگزارکننده مسابقات باچوخه فقط اداره کل تربیت بدنی استان بود و این امر باعث انسجام رقابت ها می شد، ادامه داد: رقابت های کشتی باچوخه قهرمانی استان هم سالی یکبار در مراسم و آیینی خاص به میزبانی یکی از شهرستان ها برگزار می شد، اما درحال حاضر اینگونه نیست.
مهرافروزیان با تاکید بر اینکه کشتی باچوخه ورزشی است که از آبا و اجداد ما به ارث رسیده است و آداب خاصی دارد، اظهار داشت: زمانی که میزبان یک دوره از رقابت های کشتی باچوخه استان مشخص می شد از یکسال قبل پرچم مسابقات به مسئولان آن شهرستان تحویل داده می شد تا فرصت کافی برای تدارک برگزاری رقابت‌ها به صورت ویژه را داشته باشد.
وی ادامه داد: همیشه در ابتدای مسابقات کشتی باچوخه مراسم افتتاحیه ویژه ای با برافراشتن پرچم قهرمانی در حضور مسئولان عالی رتبه کشور و استان برگزار می شد.
وی با ابراز نارضایتی از کم توجهی مسوولان و کم رنگ شدن حضورشان در رقابت های کشتی باچوخه نسبت به گذشته، افزود: در پایان مسابقات به تیم های برتر جام اهدا می شد و هر تیمی که به مدت سه سال متوالی به قهرمانی می رسید، جام را برای همیشه به شهر خود می برد.
مهرافروزیان با بیان اینکه چوخه کاران شهرها و روستاها تمرینات آماده‌سازی خود را برای حضور در رقابت های نوروز، از اسفند ماه آغاز می کردند، گفت: با آغاز سال نو، مردم در محلی به نام عیدگاه تجمع می کردند و با پرداختن به رقص های محلی، نواختن دهل و سورنا و انجام ورزش های محلی همچون آب پشتک، پریدن از روی چوب های بلند و کشتی باچوخه، با نشاط و انرژی ای که از ورزش می گرفتند به استقبال بهار می رفتند.
پیشکسوت ورزش کشتی خراسان رضوی با اشاره به برگزاری هر ساله مسابقات کشتی باچوخه در گود امام مرشد که در منطقه امام زاده مرشد در نزدیکی فاروج قرار دارد، عنوان کرد: قدمت این مسابقات که همه ساله به صورت ویژه در فروردین ماه برگزار می شد، شاید به زمان به وجود آمدن شهر قوچان برگردد.
وی از رمضان شکفته، علیرضا رستمی، سهراب سراب، محمود قشنگ، خدابخش عفت دار، شادروان علی روحانی، حسن راستگو، حسن علی درتومی، علی اصغر یزدانی، شادراون عزیز نظری، حسن خان حسن پور، احمد سویدی، اکبر شیدا و منصور خوشدل به عنوان چوخه کاران استان خراسان که روزگاری با آنها کشتی می گرفت، نام برد و گفت: آن زمان در کنار این پهلوانان در گودهای کشتی چوخه استان نبرد تن به تن برپا بود.
مهرافروزیان ادامه داد: در دوران جوانی ما نیز پهلوانانی چون حاج احمد وفادار، عباس گلمکانی، قربان محمد محجوب، شادروان شورورزی و پهلوان خانی که از نام آوران ورزش کشور هستند، کشتی باچوخه می گرفتند.
وی با اشاره به یکی از رقابت های کشتی باچوخه که در دوران دبیرستان در آن شرکت کرده بود، عنوان کرد: در رقابت های استانی که در درگز انجام می شد به صلاحدید مربی ام آقای بهادری و رعایت اصول اخلاقی، کشتی را به رمضان شکفته که پیشکسوت من بود، بدون هیچ رقابتی واگذار کردم و دوم شدم.
این پیشکسوت کشتی باچوخه خراسان رضوی با بیان اینکه در گذشته مسئولان به ورزش توجه زیادی داشتند، افزود: ورزشکاران همیشه جوایزشان را از مسئولان کشوری دریافت می کردند که این امر، انگیزه مضاعفی به آنها می داد.
وی ادامه داد: در دوره ای که ما کشتی می گرفتیم رقابت ها ۳ روزه انجام می شد، مدیرتربیت بدنی قبل از انجام مسابقات از وضعیت خوابگاه، غذا و محل مسابقات بازدید می کرد و حتی برای رفاه حال ورزشکاران آرایشگر در اردوها در نظر می گرفتند.
مهرافروزیان تصریح کرد: هم اکنون مسئولان ورزشی فقط رفع تکلیف می کنند و از رقابت های ورزشی بهره برداری های خاص خود را انجام می دهند.
این پیشکسوت کشتی باچوخه استان با یاد از کریم محمدیان پدر کشتی استان، گفت: تمام مسابقات کشتی استان زیر نظر وی برگزار می شد و در ابتدای رقابت های کشتی چوخه همیشه سرود ملی کشور خوانده می شد و حتما باید همه تیم ها عکس یادگاری می گرفتند، اما اکنون اینگونه جزئیات انجام نمی شود و انگیزه ها نیز کم رنگ شده است.
وی با اشاره به کسب مقام قهرمانی در آخرین مسابقه اش در اسفراین، عنوان کرد: بعد از آنکه به استخدام آموزش و پرورش درآمدم به کشتی آزاد پرداختم چون دیگر قهرمانی در کشتی باچوخه انگیزه ای برایم ایجاد نمی کرد اما می توانستم با درخشش در مسابقات کشتی آزاد به رقابت های برون مرزی راه یابم و شرایط بهتری را تجربه کنم.
وی با تاکید بر اینکه کشتی باچوخه آنقدر مظلوم است که هنوز تمام کشور این ورزش را نمی شناسند، گفت: بعدها علاوه بر فعالیت در تمام عرصه های کشتی آزاد به عنوان سرپرست مسابقات، سرپرست فنی و داور کشتی چوخه فعالیت نمودم و ارتباطم را با این ورزش کهن قطع نکردم.
مهرافروزیان با اشاره به تدوین آیین نامه کشتی باچوخه با همکاری قدیر نخودچی و علیرضا رستمی در چند سال اخیر و ایجاد جذابیت بیشتر در کشتی باچوخه در پی آن، بیان کرد: با تلاش فراوان مدیرکل وقت اداره تربیت بدنی و رییس هیات کشتی خراسان رضوی درسال۱۳۹۰ اساس نامه کشتی با چوخه جهانی تهیه و به رئیس فدراسیون جهانی کشتی آقای مارتی نی تی در ترکیه ارائه شد که مورد استقبال قرار گرفت و مقدمات تشکیل فدراسیون جهانی آن در مشهد مهیا شد.
وی با گلایه از وزارت ورزش و جوانان به دلیل انتقال فدراسیون جهانی کشتی باچوخه به تهران در حالی که کلنگ احداث آن در مشهد زده شده بود، گفت: مسئولان باید پاسخگو باشند و حداقل بگویند الان نشانی فدراسیون جهانی کشتی باچوخه کجاست؟
این پیشکسوت کشتی باچوخه استان با بیان اینکه تدوین آئین نامه کشتی باچوخه این ورزش را شناسنامه دار کرد، افزود: در سال های اخیر با برگزاری رقابت های جهانی در هندوستان و جام جهانی جوانان در مشهد اصول این ورزش به دنیا عرضه شد.
وی افزود: تمام کشورهایی که کشتی چوخه در آن رونق گرفته دارای فدراسیون و تشکیلات خاصی هستند و این جای سوال است که پس از ۲ سال که دنیا ما را قبول کرده است اما متولی تشکیل فدراسیون باچوخه را نداریم و این ورزش تنها با عنوان یک کمیته(انجمن) زیر نظر فدراسیون ورزش‌های سنتی و بازی های بومی محلی اداره می شود
وی وضعیت ورزش چوخه در حال حاضر را به مراتب بهتر از گذشته دانست و افزود: اکنون شاهد حضور ورزشکاران تحصیل‌کرده در گودهای چوخه هستیم که قانونمند شدن این ورزش را به دنبال داشته است.
وی ادامه داد: در گذشته گاهی یک رقابت کشتی بین دو نفر یک ساعت طول می کشید چون قانونی برای جلوگیری از کم کاری وجود نداشت و جذابیت آن برای تماشاچی کم تر بود.
وی با تاکید بر جدیت مسئولان در اجرا شدن قوانین جدید کشتی باچوخه برای رشد و بالندگی آن، عنوان کرد: قوانین و بخشنامه های مدون باید در رقابت های چوخه رعایت شود اما برخی اوقات هر کسی ساز خود را می زند که این امر مانع پیشرفت این ورزش می شود.
مهرافروزیان با اشاره به کم رنگ شدن منش های اخلاقی و پهلوانی در میان ورزشکاران، گفت: در گذشته پهلوانان یک محله، شهر یا روستا امانتدار مردم بودند و جوانمردی و صداقت را جزء اصول زندگی خود می دانستند و علاوه بر توان جسمانی از قدرت معنوی بالایی نیز برخوردار بودند.
این پیشکسوت کشتی باچوخه خراسان رضوی با بیان اینکه اهمیت دادن به پیشکسوتان نقش موثری در پرورش جوانان ورزشکار دارد، اظهار داشت: جوانی که امروز در عرصه قهرمانی تلاش می کند با دیدن این توجهات، به گونه ای عمل خواهد کرد که او نیز مانند پیشکسوتان الگوی خوبی برای دیگران باشد.
این پیشکسوت کشتی باچوخه خراسان رضوی منش و سیره حضرت علی(ع) را بهترین الگو برای جوانان عنوان کرد و گفت: ورزش همراه با ارزش های اخلاقی مانع از هر لغزش و توجه به اعتقادات دینی در رشد و تعالی ورزشکاران بسیار موثر خواهد بود.
مهرافروزیان از علی پهلوان کاظمی دارنده بازوبند پهلوانی کشور در سال ۱۳۲۰ یاد کرد و گفت: الگوی من برای زندگی و ورزش این پهلوان قوچانی بود که همیشه اقتدا به مولا علی(ع) را به ما گوشزد می کرد.
وی با بیان اینکه مسوولان باید کشتی باچوخه را که نمایانگر فرهنگ و آداب و سنن اجداد مان است، سرو سامان بدهند، افزود: اکنون کشتی باچوخه بی صاحب است باید چوخه دوباره احیا شود و این امر زمانی میسر می شود که تشکیلاتی به نام فدراسیون داشته باشد.