لباس چوخه کاران؛ چه مشخصاتی دارد؟

در سالیان اخیر لباس ورزشی چوخه کاران در ورزش کشتی‌باچوخه دچار تغییراتی شده است که این تغییرات، کمابیش مورد توجه و گاهی اعتراض پیشکسوتان قرار گرفته است و حتی زمانی که در نوروز سال ۱۳۹۸ آقای ژائوئن رئیس انجمن ورزش‌های سنتی جهان مستقر در پاریس به ایران آمد و به اتفاق رییس فدراسیون ورزش روستایی و رئیس انجمن چوخه کشور و مدیران کل ورزش و جوانان خراسان رضوی و خراسان سماای از گودها، آئین و مسابقات این ورزش سنتی در مناطق مختلف خراسان دیدار کرد و از مسابقات بی‌مانند گود چسمه‌زینل‌خان نیز دیدن کرد، سوال کرد که چرا ورزشکاران همزمان در این مسابقات، از لیاس‌های آستین‌دار و بدون آستین استفاده می‌کنند و لباس ماحدالشکل ندارند؟
آیا مشکل قانونی وجود دارد یا این‌که مشکل در اینست که قانون به‌درستی اجرا نمی‌شود؟
برای پاسخ به این سوال عین ماده‌ی ۷ از آخرین قوانین و مقررات چوخه مصوب مرداد ۱۳۹۸ در ذیل درج می‌شود:

ماده ۷ ) لباس چوخه چوخه کار باید شخصا زیرپوش، بالاپوش ‌چوخه، شال ‌چوخه و شلوارک‌ چوخه را تهیه نموده و با پوشیدن لباس استاندارد‌ چوخه در مسابقات حضور یابد.

تبصره ۱: داور وسط باید در طول مسابقه بر سلامتی ظاهری و پوشش صحیح لباس چوخه کاران دقت کامل داشته باشد تا در زمان مسابقه؛ شال کمر باز یا پاره نشود، پارچه شلوارک ‌چوخه پایین نیامده و دچار پارگی نگردد و بخش تاخورده‌ی بالاپوش نیز باز نشده و دچار پارگی نشود. تبصره ۲: در صورت پارگی و یا نقص موثر لباس‌چوخه‌کار شامل: بالاپوش،شلوارک و شال‌کمر بایستی با موافقت و دستور داور وسط نسبت به رفع نقص و یا تعویض فوری(حداکثر در مدت دو دقیقه)، اقدام گردد، در غیر این‌صورت حریف او برنده می‌باشد.

تبصره ۳: به همراه داشتن انگشتر و اشیاء فلزی چوخه‌کاران در مسابقات ممنوع است.

تبصره ۴ : لباس چوخه‌کار باید تمیز، خشک و بدون بو باشد.

تبصره ۵ : پوشیدن کفش در مسابقات چوخه ممنوع است.

تبصره ۶ : بهداشت فردی چوخه‌کاران باید رعایت شده و ناخن‌های دست و پای آنان کوتاه باشد.

الف ) بالاپوش‌چوخه: از جنس جاجیم یا پارچه‌ ضخیم و پردوام به رنگ آبی و قرمز می‌باشد و بلندی آن تا پشت ران (که از سر زانو بلندتر نیست) و دارای آستین کوتاه حدفاصل آرنج و شانه با گشادی حداقل پنج سانتی‌متر می باشد به طوری‌که دست حریف (انگشتان دست)، به‌راحتی در آن جا گیرد و آستین کت تا بازو بالا کشیده و تا شود.

ب ) شلوارک‌چوخه : این بخش از لباس چوخه کار از جنس پارچه مقاوم، پردوام، به رنگ سیاه با بند پنبه‌ای دوخته می شود که باید روی شورت پوشیده و لبه‌ی شلوارک تا بیخ ران تا زده شود به‌طوری‌که بشود با انگشتان دست حریف گرفته شود.

پ ) زیرپوش (عرق‌گیر): پوشیدن زیرپوش به رنگ سفید و آستین‌دار تا بالای آرنج و بدون تبلیغات در زیر بالا‌پوش‌چوخه برای چوخه کاران الزامی است.

ث ) شال‌کمر‌چوخه: چوخه کاران باید ۲ عدد شال به رنگ آبی و قرمز از جنس نخ محکم و فشرده به عرض ۴۰ سانتی‌متر و طول ۲ متر که «دو لا» دوخته شده باشد تهیه نمایند به طوری که دست چوخه کاران را بدون آسیب پر نماید.

بدیهی‌است، قانون با مجریان معتقد و ناظرین دقیق و تصمین‌های قانونی بر درستی اجرای قانون معنا می‌یابد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *