سخنی در باب «چوخه» فراتر از «قومیت»
خاستگاه ورزش بومی کشتی باچوخه که امروز به طور خلاصه به آن چوخه هم گفته می‌شود، در فرهنگ غنی مردم کرد ساکن در شمال خراسان (کرمانج‌ها) قرار دارد.ورزشی که امروز به ورزشکارانش؛ چوخه.کار و به زمین ورزشی اش؛ گود چوخه، به تشک آن؛ تشک چوخه و به داور و مربی اش؛ داوران چوخه و مربیان چوخه، گفته می شود.
این ورزش سنتی؛ در در فرهنگ مردم سلحشور، باغیرت و وطن دوست ساکن در شمال خراسان بزرگ و در تقسیم بندی امروز بیشتر در استان خراسان شمالی، ریشه دارد. مردمی که به زبان کردی(کرمانج) صحبت می کنند و از غنای فرهنگی برخوردارند و شادی و نشاط فرهنگی که در مسابقات چوخه رایج می باشد و همچنین برگزاری مسابقات چوخه در مناسبت‌ها و جشن‌ها و فصول کاری نشان دهنده حضور فرهنگ شادی بخش کرمانج‌ها در این ورزش می باشد.
این ورزش سنتی به دلیل ویژگی‌های منحصر به فردی که دارد محدود به کرمانج ها باقی نمانده است و امروز اکثریت قریب به اتفاق مردم خراسان بزرگ اعم از اینکه فارس باشند یا کرد و یا ترک باشند، شیعه یا اهل سنت به این ورزش علاقمند هستند و بدون کشتی باچوخه کمتر شناخته می شوند و بدیهی است؛ هیچ ورزشی برای توسعه و گسترش خود نمی تواند فقط به یک شهر، یک استان، یک منطقه و حتی یک کشور به بزرگی ایران محدود شود…
این روزها همه علاقمندان به ورزش سنتی چوخه چه در
آشخانه(مانه و سملقان)، اسفراین، اصفهان، اندیشه، باخرز، بجنورد، پاکدشت، تایباد، تربت جام، تهران، جوین، جغتای، چناران، سبزوار، سرخس، شاهرود، شیروان، شهرقدس، درگز، طبس، کرج، کلات نادری، گناباد، فاروج، فردوس، قوچان، مشهد، ملارد، نیشابور، ورامین یا شهرهای دیگر به توسعه و برگزاری مسابقات چوخه در سراسر ایران و حتی در کشورهای دیگر می اندیشند.
لطفا بیائیم؛
به هر فردی که لباس ورزشی چوخه را بر تن می کند و یا به چوخه‌کاران خدمت می کند و یا هر روستا، شهر، استان و کشوری که مسابقات چوخه را برگزار می کند، با دیده احترام ویژه نگاه کنیم.