هر که در این سرا درآید، نانش دهید و از ایمانش مپرسید
۱. بیش از آنکه به خودشان فکر کنند به ساختار و تشکیلات این ورزش سنتی اهمیت دهند و برای استقلال انجمن ورزشی و یا تاسیس «فدراسیون ملی» فعالیت کنند، چرا که عمر انسان‌ها محدود است و عمر مسئولیت‌ها نسبت به آن، کوتاهتر و همواره این افراد هستند که در حال آمدن و رفتنند ولی این ساختارهای تشکیلاتی در کشور است که می‌تواند بیشتر از مدت مسئولیت آدم‌ها و حتی بیشتر از عمر انسان‌ها باقی بماند و فعالیت کند۲. اگر مدیران و مسئوللن از بین اهالی کشتی باچوخه هستند که بسیار عالی، اگر هم نیستند تلاش کنند تا شأن و منزلت پهلوانان و پیشکسوتان و داوران و مربیان و مسئولین و دلسوزان گودها را با تاسیس صندوق‌ها و تنظیم برنامه‌های حمایتی حفظ نمایند.
۳. استقلال گودها و انجمن‌های شهرستانی و استانی را در حالی که به صورت متمرکز و واحد مدیریت می‌کنند، به رسمیت بشناسند و دست آنها را همچنان برای انجام مسابقات و رقابت چوخه‌کاران و پهلوانان آزاد بگذارند.
۴. حداکثر تلاش خودشان را انجام دهند تا بودجه‌ی کمکی به گودها و برای برگزاری مسابقات داده شود و اگر به هر دلیل مانند گذشته نمی‌توانند و یا نمی‌شود پول بیاورند حداقل از پهلوانان صاحب‌نام و مسئولین کشوری و استانی دعوت کنند تا در گودها حضور پیدا نموده و سطح مسابقات را بالا ببرند تا امکان جمع‌اوری کمک‌ها در محل مسابقه فراهم شود.
۵. برگزاری مسابقات کشتی باچوخه در طول سال که محدود به ایام نوروز نشده باشد آنهم با رعایت قوانین و مقررات کشتی باچوخه در کلیه مسابقات با پوشیدن لباس های استاندارد و انجام داوری‌ها با قوانین یکسان در کمال نظم و انضباط ورزشی می‌تواند به صلابت این مسابقات در خراسان بزرگ و گسترش این ورزش به سایر استان‌ها و حتی خارج از کشور کمک کند.
۶. بین کسانی که می‌توانند برای چوخه، کار کنند و اعتبار بیشتری برای این ورزش، کسب کنند و اهالی آن را سرافراز کنند با کسانی که به دنبال ایجاد جای پایی برای خود و یا کسب اعتبار برای خود و هم‌طیفی‌های خودشان در این ورزش هستند، تفاوت قائل شوند و از بکارگیری کسانی‌که به دلایل متعدد در بین اهالی این ورزش، جایگاهی ندارند یا احیانا با سوابقی که دارند، به حیثیت این ورزش لطمه خواهند زد، به شدت دوری کنند.
۷. تکمیل و توسعه‌ی کلیه گودها را در دستور کار خود قرار دهند و بهسازی کلیه گودها را برای تامین راحتی ورزشکاران، مربیان و داوران، برگزاری مسابقات استاندارد و همچنین ایجاد آسایش برای تماشاگران را در اولویت برنامه‌های خود قرار دهند.
۸. تامین بیمه ورزشکاران علاوه بر کارت بیمه ورزشی که در حد بسیار کمی وجود دارد و بایستی سالیانه افزایش یابد، یک ضرورت اجتناب ناپذیر است و بایستی به آن بهای لازم داده شود، حمایتی که متأسفانه در حال حاضر در بسیاری از رشته های ورزشی دیگر نیز وجود ندارد!
۹. تامین آینده و شغل برای چوخه‌کاران و بویژه پهلوانان و کمک به ایجاد منابع درآمدی پایدار برای انجمن‌ها و گودها که بتوانند به استقلال نسبی برسند یک انتظار درستی است نه اینکه پهلوانان برای امرار معاش و گذران زندگی دچار مشکلاتی شوند که برای همگی اظهر من الشمس است یا ورزشکاران و مربیان چوخه به سایر رشته‌ها مانند کشتی، جودو، کبدی و مانند آن وابسته باشند که این هم برای جامعه ورزشی کشور کاملا روشن و آشکار است.
۱۰. تاسیس آکادمی ورزشی چوخه و راه‌اندازی باشگاههای ویژه کشتی باچوخه از جمله اقدامات زیربنایی در این رشته ورزشی است که تاکنون بدون نتیجه باقی مانده است و نیاز به پی‌گیری و انجام اقدامات عملی دارد…