فدراسیون ورزش روستایی و انجمن چوخه کشور دو بال مهم برای ارتقاء کشتی با چوخه هستند

فدراسیون ورزش روستایی و انجمن چوخه کشور؛ دوبال برای ارتقاء کشتی با چوخه هستن

به قلم قربانعلی قائمی*

 

متاسفانه فرایندِ تغییر در مسئولیت‌های کشتی‌باچوخه شهرستان گلبهار و بجنورد در هفته‌های اخیر باعث شد تا کسانی‌که نیت خیر دارند، به این روش‌های تغییر، به شکل منطقی و با ادبیات شایسته اعتراض کنند که انجمن چوخه کشور نیز به آنها توجه کرد و موضوع را به درستی پی‌گیری می‌کند.
متأسفانه تعداد انگشت شماری هم به خیالِ خودشان می‌خواهند از آب گِل آلود، ماهی بگیرند و ظاهرا منتظر چنین لحظات اختلافی، هستند تا «فدراسیون» و «انجمن» را هدف گیری کنند و هر دو را مورد تهاجم قرار دهند که بدون تردید راه به جایی نخواهند برد.

ضمن احترام به اعضای وفادار کشتی با چوخه، منتقدین بااخلاق و دلسوزان چوخه وظیفه خود می‌دانم به تلاش‌هایی که در طول سال‌های اخیر در مجموعه فدراسیون ورزش روستایی و انجمن چوخه کشور و هیات‌های محترم ورزش روستایی استان‌های خراسان رضوی، خراسان شمالی، استان تهران، مرکزی، سمنان، اصفهان، همدان، البرز، گلستان، قزوین، کرمانشاه و سایر استان‌ها که برای برگزاری مسابقات کشوری همکاری بی شائبه‌ای داشته‌اند، اشاره کنم و قدردان آنها باشم و موارد زیر را یادآوری کنم:

۱. لطفا بیایید زمانی را بیاد آوریم که «کشتی با چوخه» به صورت «هیات» در مجموعه «اداره کل تربیت بدنی استان خراسان بزرگ»، اداره می‌شد و امروز با تلاش همه‌ی مدیران این رشته ورزشی و پیشکسوتان و خاک خوردگان گودها در طول سالها، در حوزه‌ی «فدراسیون» و «انجمن» مدیریت می‌شود.

۲. قوانین و مقررات شفاهی که سالها در میادین و گودها، به صورت منطقه‌ای به اجرا گذاشته می شد، امروز با تجربیات و تخصص دهها پیشکسوت و صاحب نظر، در مجامع بازنگری در قوانین و مقررات چوخه، مصوب شده است و این ورزش صاحب قوانین و مقررات رسمی در کشور است.

۳. در طول این سالها دهها کلاس داوری و مربیگری در استان‌های مختلف کشور برگزار شده است و صدها مدرک رسمی داوری و مربی‌گری برای داوران زحمتکش و مربیان دلسوز صادر شده است که بازهم باید برگزاری چنین کلاس‌ها به منظور علمی سازی و استانداردسازی ادامه یابد.

۴. معمولا مسابقات به ایام نوروز و محدوده‌ی زمانی بهار ختم می‌شد که امروز، از تقویم ورزشی و برگزاری مسابقات مختلف در گروه‌های سنی متفاوت برخوردار شده است هر چند باید هنوز هم برای تعیین و تثبیت تقویم ورزشی پایدار و سالیانه تلاش کرد.

۵. گودهای ورزشی تا زمانی که از حداقل امکانات برای ورزشکاران و تماشاچیان خونگرم برخوردار شوند فاصله زیادی دارند ولی وضعیت تعداد قابل توجهی از گودها با احداث جایگاه‌ها و سکوها و چمن کاری به وضعیت بهتری تغییر یافته اند و چندین گود نیز در حال احداث است.

۶. حضور انجمن چوخه کشور به عنوان تنها متولی کشتی با چوخه در کشور در وزارت ورزش و جوانان، فدراسیون ها، صدا و سیما و سایر نهادها و سازمانهای مرجع و مخصوصا فضای رسانه ای کشور برجسته شده است ولی هنوز هم باید در این زمینه تلاش کرد.

۷. در خصوص گسترش این ورزش به استان‌های تهران، البرز، اصفهان، سمنان و تعیین مسئولین کشتی با چوخه در استانهای فارس، همدان، مرکزی، کرمانشاه، کهکیلویه و بویراحمد، گلستان، کرمان، چهارمحال و بختیاری و مانند آن تلاش شده است ولی باز هم باید در زمینه اهتمام کرد.

۸. انعکاس مسابقات کشتی با چوخه از شبکه‌های صدا و سیما تا از قبل از دوران کرونا، با هیچ دوره ای از تاریخ کشتی با چوخه در کشور قابل مقایسه نیست و زمینه‌هایی آشنایی بیشتر مردم ایران با کشتی با چوخه فراهم شده و فرهنگ سازی شده است.

۹. مبحث تغییر مسئولین در همه دوره‌ها امری پذیرفته شده است. اعتراضی که وجود دارد به عدم هماهنگی در این زمینه با مسئولین استانی و کشوری است.

۱۰. امیدوارم در قضاوت‌هایی که می شود تلاش کارکنان خدوم هیات های ورزش روستایی و همکارانم در فدراسیون ورزش روستایی و انجمن چوخه کشور و انجمن چوخه استان‌ها و شهرستان‌ها نادیده گرفته نشود.

*رئیس انجمن چوخه کشور

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *